D ვიტამინი ორგანიზმში ორი ძირითადი ფორმით არსებობს: ვიტამინი D2 (ერგოკალციფეროლი) და ვიტამინი D3 (ქოლეკალციფეროლი). კანი მზის ულტრაიისფერი (UVB) სხივების ზემოქმედებისას ბუნებრივად გამოიმუშავებს D ვიტამინს. ასევე, მისი კარგი წყაროა: ცხიმიანი თევზი (ორაგული, სკუმბრია, ქაშაყი), კვერცხის გული, საქონლის ხორცი, რძე და სხვა საკვები. საკვებით მიღებული ან კანში სინთეზირებილი ვიტამინი D არ არის ბიოლოგიურად აქტიური. აქტივაციისთვის საჭიროა ფერმენტული გარდაქმნა (ჰიდროქსილირება), რომელიც მიმდინარეობს ღვიძლსა და თირკმლებში. D ვიტამინი ცხიმში ხსნადი ვიტამინია, რომლის ძირითადი მოცირკულირე ფორმაა 25-ჰიდროქსივიტამინი D (25(OH)D. D ვიტამინი ხელს უწყობს ნაწლავებში კალციუმისა და ფოსფატის შეწოვას, ამცირებს მათ თირკმელში ექსკრეციას და ახდენს ოსტეობლასტების ფუნქციის რეგულირებას, რაც მნიშვნელოვანია ძვლის ნორმალური განვითარებისთვის და სტრუქტურის შენარჩუნებისთვის. D ვიტამინი ასევე მნიშვნელოოვანია იმუნური და ნერვული სისტემების ნორმალური ფუნქციონირებისითვის.

D ვიტამინის დეფიციტი ხშირია განსაკუთრებით მოზარდებში, ქალებსა და მოხუცებში. მის დეფიციტის მიზეზებია: მზის არასაკმარისი ზემოქმედება, ნაწლავებში D ვიტამინის შეწოვის შემცირება, საკვებით არასაკმარისი D ვიტამინის მიღება, სხვადასხვა პათოლოგიური მდგომარეობა (მაგ. ნეფროზული სინდრომი, ღვიძლის დაავადებები და სხვა).